Ondergrondse Kerken en Kapellen - Mergel.nU

De Franse tijd; de periode 1794-1814
Op 14 juli 1789 werd de staatsgevangenis, de Bastille te Parijs, door het Franse volk stormenderhand ingenomen. De revolutie keerde zich tegen de geestelijkheid en de adel. Deze vluchtten naar de grote steden in het buitenland, vooral Maastricht kreeg in begin jaren negentig een toevloed van Franse kerkelijke leiders en edelen. In 1794 viel het Franse leger de Zuidelijke Nederlanden binnen en werden alle gebieden tot aan de Rijn veroverd.

Inlijving bij Frankrijk
In 1794 viel ook de vesting Maastricht. In 1795 werden deze gebieden officieel bij Frankrijk ingelijfd. De Franse wetgeving werd ingevoerd waaronder een nieuw burgerlijk recht, handelsrecht en strafrecht. Voortaan maakte het volk de dienst uit, niet meer de vorsten of de machtigen.
De Fransen brachten ook een scheiding tussen Kerk en Staat. De kerken werden door de staat betaald, de geestelijken werden ambtenaar. Dezen raakten hun macht kwijt, ook op het gebied van onderwijs.

Vervolgingen
Kerkelijke goederen werden in beslag genomen. Priesters moesten een eed van trouw aan de Republiek afleggen. Als zij dit deden mochten ze in de zielzorg werkzaam blijven, maar bij de parochianen kregen de beëdigde priesters weinig sympathie. Niet-beëdigde priesters moesten naar het buitenland vluchten of onderduiken. In die periode zijn in de grotten kerken en altaren opgericht en door priesters en hun gelovigen gebruikt om hun geloof te belijden.